Dia - Chapter 4 by Author Amonra - 💎Devil with an Angel's face

Dia

_💎_💎_

Chapter - 4

Devil with an Angel's face

*

ယြမ္​က်ီ တစ္​​ေယာက္​ သူ႔အခန္​းထဲမွာ အဝတ္​အစား​ေရြးရင္​း အလုပ္​႐ႈပ္​​ေန​ေလသည္​...

Branded အဝတ္​အစားမ်ားကို တစ္​စံုၿပီးတစ္​စံု လဲဝတ္​​ေန​ေသာ္​လည္​း စိတ္​တိုင္​းက်သည္​မ႐ွိ...

- မမ သမီးကို အဝတ္​အစားကူ​ေရြး​ေပးပါဦး...
လက္​ဝတ္​လက္​စား​ေရာပဲ...

- အင္​း ဟုတ္​ၿပီ...

ယြမ္​က်င္​း သူ႔ညီမ​ေလး၏ ျပံဳး​ေပ်ာ္​​ေန​ေသာမ်က္​ႏွာကိုၾကည္​့ရင္​း...

- ဘယ္​မ်ားသြားစရာ႐ွိ...ကယ္​လာဟန္​နဲ႔​ေတြ႔မလို႔လား?...

ယြမ္​က်ီ ​အျပံဳးမ်က္​ႏွာျဖင္​့​ေခါင္​းညိတ္​ျပသည္​...

- ထင္​တယ္​...ဒီ​ေလာက္​​ေပ်ာ္​​ေနပံု​ေထာက္​ရင္​...

ယြမ္​က်ီ သူ႔အစ္​မ​ေရြး​ေပး​ေသာ ကာကီ​ေရာင္​ Dress​ေလးကိုလဲဝတ္​လိုက္​ၿပီး ပတၱျမား တစ္​ဆင္​စာကိုဆင္​ျမန္​းလိုက္​သည္​...

ျဖဴဆြတ္​​ေသာ သူ(မ)၏ အသားအရည္​ႏွင္​့လိုက္​ဖက္​၍တင္​့တယ္​လွပ​ေနသည္​...

ယြမ္​က်ီ သူ၏ကုတ္​ဝဲထက္​မ႐ွည္​တ႐ွည္​ အနက္​​ေရာင္​ ဆံႏြယ္​​ေပ်ာ့စင္​းစင္​းကို ၿဖီးသင္​လိုက္​သည္​...

- အခ်ိန္​ကုန္​တာ​ေႏွးလြန္​းတယ္​မမ...ဆယ္​နာရီျမန္​ျမန္​ထိုးခ်င္​​ေနၿပီ...

အခန္​းထဲကထြက္​လာရင္​း သူ႔အစ္​မ ယြမ္​က်င္​းကို လက္​ခ်င္​းလွမ္​းခ်ိတ္​ကာ​ေျပာလိုက္​သည္​...

- ျဖစ္​ရတယ္​...ကယ္​လာဟန္​ကိုအဲဒီ​ေလာက္​ခ်စ္​တာလား?...

ယြမ္​က်ီ တခစ္​ခစ္​ရယ္​လိုက္​ရင္​း...

- မမ​ေျပာတဲ့ အဲဒီ​ေလာက္​ ဆိုတာထက္​ အမ်ားႀကီးပိုတာ​ေပါ့...သူနဲ႔​ေတြ႔ရမယ္​ဆိုတာ စဥ္​းစားလိုက္​ရံုနဲ႔တင္​ သိုင္​းကား​ေတြထဲကလို ကိုယ္​​ေဖာ့ၿပီးမိုး​ေပၚပ်ံတက္​သြားရတဲ့အတိုင္​းျဖစ္​ျဖစ္​သြားတာ...

- ဟယ္​...က​ေလးမက​ေတာ့...နင္​ဒီ Dressႀကီးနဲ႔မိုးပ်ံ​ေနလို႔မျဖစ္​ဘူး ျပန္​ဆင္​း​ေခ်...

အိမ္​ႀကီးထဲမွာ ညီအစ္​မႏွစ္​​ေယာက္​၏ ရယ္​သံလြင္​လြင္​​ေလးမ်ားပ်ံ့လြင္​့လ်က္​...

____________________________________

ကယ္​လာဟန္​ ပက္​ထရစ္​၏​ေမးခြန္​းကို​ေျဖရန္​တံု႔ဆိုင္​းသြားသည္​...

စိမ္​းဖန္​႔ဖန္​႔အ​ေရာင္​ မ်က္​ဝန္​း​ေတြထဲမွာ ​ေၾကကြဲရိပ္​​ေတြ ပ်ံ့လြင္​့လာသည္​...

သည္​ အတိတ္​ကကိစၥ​ေတြကို သူ မည္​သူ႔ကိုမ်ွဖြင္​့ထုတ္​​ေျပာဆိုျခင္​းမ႐ွိခဲ့...Idolတစ္​​ေယာက္​လိုအ​ေလးထား​ေပါင္​းသင္​း​ေနခဲ့​ေသာ ​ေနသန္​ ကိုပင္​ ​ေျပာမျပျဖစ္​ခဲ့...

ဘာရယ္​​ေၾကာင္​့မွန္​းမသိပါဘဲ ယ​ေန႔မွ သူ႔စိတ္​​ေတြ လိုအပ္​သည္​ထက္​ပို၍​ေလးလံထိုင္​းမႈိင္​း​ေနသည္​...
သူ႔အတြင္​းစိတ္​က ထြက္​​ေပါက္​တစ္​ခုကို အသည္​းအသန္​လိုက္​႐ွာသည္​...သူ႔အသိစိတ္​ကေတာ့ ​ထိုအတြင္​းစိတ္​ကို ေရငံုႏႈတ္​ပိတ္​ တိတ္​တဆိတ္​​ေနရန္​ အမိန္​႔​ေပး​ေန​ေလသည္​...

- အင္​း...ၾကည္​့ရတာ ငါ မ​ေမးသင္​့တာ​ေမးမိသြားၿပီ...Sorry...

ကယ္​လာဟန္​...ပက္​ထရစ္​ စကားကိုမၾကား...

အခုမွ​ေတြ႔ဖူး သိကြၽမ္​းဖူးသူတစ္​​ေယာက္​အား မ်က္​​စိစံုမွိတ္​ကာ ရာႏႈန္​းျပည္​့ ယံုၾကည္​ႏိုင္​ဖြယ္​ရာ႐ွိမ႐ွိ ​ေတြး​ေတာ​ေနမိသည္​...

အန္​ဂ်ီ အဘယ္​​ေၾကာင္​့ ပက္​ထရစ္​ကို ယံုၾကည္​စိတ္​ခ်ရပါသနည္​း...

အန္​ဂ်ီ ၏ ၉၀%​ေသာအခ်ိန္​မ်ားသည္​ လူတကာအား သံသယမ်က္​လံုးျဖင္​့ၾကည္​့၍သာကုန္​ဆံုးတတ္​သည္​ကို 

သူသိခဲ့တာၾကာ​ေလၿပီ...

က်န္​၁၀%​ေသာအခ်ိန္​သည္​ ပက္​ထရစ္​ႏွင္​့စကား​ေျပာ​ေနသည္​့အခ်ိန္​...

သံသယကင္​း​ေသာ အန္​ဂ်ီ့ မ်က္​ဝန္​းမ်ားကိုပထမဆံုးအႀကိမ္​ သူ ျမင္​​ေတြ႔ခဲ့သည္​...

သို႔ဆိုလ်ွင္​...

- ညီ​ေလး...ကယ္​လာဟန္​...​ေရာက္​​ေနၿပီ​ေလ...

- ခင္​ဗ်ာ?...​ေအာ္​...ဟုတ္​...

ကားထဲမွထြက္​လာၿပီး ပတ္​ဝန္​းက်င္​ကိုၾကည္​့လိုက္​သည္​...

​အမိုးပါ​ေသာ ​ေတာင္​တက္​​ေလွကား​ေလးတစ္​ခုမွလြဲ၍ က်န္​​ေနရာမ်ားတြင္​စိမ္​းစိမ္​းစိုစို သစ္​ပင္​ ျမက္​ပင္​မ်ားသာ အစီအရီ​ေပါက္​​ေနသည္​...

- Woww!...

ျမင္​​ေနက်ပံုစံ​မ်ားထဲမွ ထူးျခားစြာကြဲထြက္​​ေန​ေသာ႐ႈခင္​းမ်ား​ေၾကာင္​့ ​ေနာက္​က်ိ​ေန​ေသာစိတ္​မ်ား အတန္​ငယ္​ ၾကည္​လင္​လာသလို...

- အစ္​ကို ​ေတာ္​​ေတာ္​စိတ္​ညစ္​​ေနခဲ့တုန္​းက ဒိုင္​ယာကိုယ္​တိုင္​ဒီ​ေနရာကို ၫႊန္​း​ေပးခဲ့တာ...

- ႏွစ္​​ေယာက္​အတူတူလာခဲ့ၾကတာလား?...

ကယ္​လာဟန္​ မ်က္​​ေမွာင္​ၾကဳတ္​၍​ေမးလိုက္​မိသည္​...

ပက္​ထရစ္​ ထ ရယ္​မိ​ေတာ့သည္​...

သည္​​ေတာ့မွ ကယ္​လာဟန္​လည္​း မလံုမလဲ ႐ွက္​ကိုး႐ွက္​ကန္​းျဖစ္​ကာ မ်က္​ႏွာႀကီး နီရဲသြား​ေတာ့သည္​...

- မဟုတ္​ပါဘူးကြာ...သူက ဒီ​ေနရာကို​ေသခ်ာ​ေပါက္​ တစ္​​ေယာက္​တည္​းသြားဖို႔ၫႊန္​း​ေပးခဲ့တာပါ...

- ဟုတ္​လား?...ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ဒီလို​ေနရာ​ေတြကို​ေရာက္​ရင္​ သတိရမိတဲ့သူ႐ွိတယ္​....

- ​ေဟ...

ပက္​ထရစ္​ ကယ္​လာဟန္​နားကပ္​သြားလိုက္​ၿပီး...

- အခ်စ္​ဦးလား?...

ကယ္​လာဟန္​ ျပံဳးလိုက္​ၿပီး...

- ဆိုပါ​ေတာ့...

တည္​ၿငိမ္​​ေသာမ်က္​ႏွာထားျဖင္​့ ပက္​ထရစ္​ကို ျပန္​​ေျပာလိုက္​သည္​...

- အမယ္​...အဲဒါဘယ္​သူလဲ?...

ပက္​ထရစ္​ သူ႔ကို​ေၾကာင္​စီစီၾကည္​့ၿပီး​ေမးလိုက္​မိသည္​...

- အဲ...တကယ္​ယံုတယ္​?...

ကယ္​လာဟန္​ ခြီကနဲ ရယ္​​ေလၿပီ...

- မင္​းက႐ုပ္​တည္​ႀကီးနဲ႔​ေျပာတာကိုး...

- ​တကယ္​​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ အစ္​ကိုဝမ္​းကြဲ ကို သတိရမိတာပါ...

- ဟင္​....မင္​းမွာ အစ္​ကိုဝမ္​းကြဲ ႐ွိတယ္​လား?!...

- ဒီ​ေယဂို ​ေနာ့ဂၢါ အဂယ္​ရာ​ေမာ္​....ကြၽန္​​ေတာ္​တို႔မိသားစုထဲမွာ သူ႔နာမည္​ကိုထုတ္​​ေျပာပိုင္​ခြင္​့မ႐ွိဘူး....

ကယ္​လာဟန္​ သက္​ျပင္​းတစ္​ခ်က္​ ခ်လိုက္​ၿပီး...

- အဲဒီတုန္​းက သူ႔အတြက္​ ဘာမွမလုပ္​​ေပးနိင္​ခဲ့လို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​ အခုထိ အျပစ္​႐ွိသလိုခံစား​ေနရတုန္​းပါပဲ...

- သူက အခုဘယ္​မွာလဲ?...

- အခု သူ နယ္​စြန္​နယ္​ဖ်ားက ၿမိဳ႕​ေသး​ေသး​ေလးတစ္​ခုမွာ႐ွိပါတယ္​...သူဒီမွာ႐ွိ္​ရင္​ အစ္​ကိုတို႔နဲ႔ အခန္​​းခ်င္​း​ေတာင္​ တူရင္​တူ​ေနဦးမွာ...သူ႔ကို အားလံုးက​ေမာင္​းထုတ္​လိုက္​ၾက​ေတာ့....

ပက္​ထရစ္​ မ်က္​လံုးျပဴးသြားသည္​...

- ကြၽန္​​ေတာ္​့ဦး​ေလး မိန္​းမ႐ွိလ်က္​နဲ႔​ေဖာက္​ျပန္​ၿပီး ရလာတဲ့က​ေလးပါ...သူ႔အ​ေမက သူ႔ကို​ေမြးၿပီးၿပီးခ်င္​းဆံုးသြား​ေတာ့...ဦး​ေလးကသူ႔ကိုအိမ္​​ေခၚလာတယ္​...မယားငယ္​ရဲ႕သားဆိုၿပီး အိမ္​​ေဖာ္​​ေတြကအစသူ႔ကိုအႏိုင္​က်င္​့တယ္​ ႏွိပ္​စက္​တယ္​....ကြၽန္​​ေတာ္​ဘာတစ္​ခုမွလုပ္​မ​ေပးႏိုင္​ခဲ့ဘူး...ကြၽန္​​ေတာ္​့အ​ေဖကိုယ္​တိုင္​ကလက္​ပိုက္​ၾကည္​့​ေနခဲ့တာမို႔လို႔...

ကယ္​လာဟန္​ ​ေတာင္​တက္​​ေလွကား၏ ​ေျခရင္​းတြင္​ ထိုင္​လိုက္​ရင္​း....

- ဒါ​ေပမယ္​့ အိမ္​ကလူ​ေတြအကုန္​အိပ္​သြားတဲ့အခ်ိန္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ သူ႔အခန္​းဆီ ခိုး သြားခဲ့တယ္​...သူ႔ကို​ေတာင္​းပန္​ဖို႔...ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔ဘာမွမဆိုင္​​ေပမယ္​့ ဘာမွမလုပ္​​ေပးႏိုင္​တဲ့အတြက္​ အျပစ္​႐ွိသလိုခံစားရလို႔ပါ...

- အဲဒီ​ေတာ့ သူကဘာျပန္​​ေျပာလဲ?...

- သူ႔ထံုးစံအတိုင္​း ျပံဳးၿပီးျပန္​​ေျပာတယ္​...မလိုပါဘူး...သူအျပစ္​႐ွိလို႔ခံရတာ...ဘယ္​သူ႔ကိုမွဆြဲမထည္​့ခ်င္​ဘူးတဲ့...

ကယ္​လာဟန္​ သူ႔ဆံပင္​ကို ​ေနာက္​လွန္​သပ္​တင္​လိုက္​ရင္​း...

- အဲဒီတုန္​းက ကြၽန္​​ေတာ္​့မွာ သူတစ္​​ေယာက္​တည္​းပဲ႐ွိခဲ့တာ​ေလ...အ​ေဖ့​ေ႐ွ႕မွာမို႔ သခင္​​ေလး ဆိုၿပီး ​ေျခ​ေထာက္​​ေအာက္​မွာ ျပားျပားဝပ္​မတတ္​ ႐ိုေသျပ​ေနတဲ့သူ​ေတြထက္​ အိမ္​မွာလူႀကီး​ေတြမ႐ွိတဲ့အခ်ိန္​ ကြၽန္​​ေတာ္​အစားစားခ်ိန္​မွန္​​ေအာင္​ဂ႐ုစိုက္​​ေပးခဲ့တဲ့ သူတစ္​​ေယာက္​တည္​းကိုပဲ...

ကယ္​လာဟန္​ တိမ္​ဝင္​သြား​ေသာသူ႔အသံက္ို ပံုမွန္​ျဖစ္​​ေအာင္​ထိန္​းလိုက္​ရင္​း...

- လြန္​ခဲ့တဲ့သံုးႏွစ္​က အဲဒီ​ေန႔...သူ အိမ္​​ေပၚကဆင္​းသြား​ေတာ့ မိုး​ေတြရြာ​ေနတယ္​...မွတ္​မွတ္​ရရ အ​ေမ ႏိုင္​ငံျခားက​ေန အိမ္​ကိုျပန္​လာတဲ့​ေန႔ပါ...

ဘယ္​လိုျဖစ္​လို႔ ႏႈတ္​​ေတာင္​မဆက္​ဘဲနဲ႔...
ဟင္​့အင္​း...ထြက္​သြားမယ္​လို႔ အရိပ္​အ​ေယာင္​​ေတာင္​မျပဘဲနဲ႔ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုဒီတိုင္​းထားခဲ့လဲမသိဘူး...

ကြၽန္​​ေတာ္​သူ႔​ေနာက္​ကို​ေျပးလိုက္​သြားတယ္​...

သူက ကားမွတ္​တိုင္​မွာ ရပ္​​ၿပီးကား​ေစာင္​့​ေနတာ...

ထူးထူးဆန္​းဆန္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို သူ႔နား​ေတာင္​အကပ္​မခံဘူး...ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုျပန္​ၾကည္​့တဲ့မ်က္​လံုး​ေတြကလည္​း​ေအးစက္​စက္​နဲ႔...သူ​ေျပာတာေတြကလည္​းဘာအဓိပၸါယ္​မွမ႐ွိတဲ့ ရက္​ရက္​စက္​စက္​ စကား​ေတြ...​ေနာက္​ဆံုး သူ​ေျပာသြားတာက...မင္​း ငါအသက္​ဆက္​႐ွင္​​ေန​ေသးတာျမင္​ခ်င္​ရင္​ ငါ့ကိုဘယ္​​ေတာ့မွအဆက္​အသြယ္​မလုပ္​နဲ႔​ ဆိုၿပီး....

- ​ေဟး...

ပက္​ထရစ္​ ကယ္​လာဟန္​ရဲ႕ပခံုးကိုကိုင္​လိုက္​သည္​...

- သူ႔ကို အရင္​လို ကြၽန္​​ေတာ္​့နားမွာပဲ႐ွိ​ေစခ်င္​တယ္​...သံုးႏွစ္​တိတိ႐ွိၿပီ...ကြၽန္​​ေတာ္​့နားကသူထြက္​သြားတာမ​ေန႔တစ္​​ေန႔ကလိုပဲ...

- ၾကားရတာ စိတ္​​ေတာင္​မ​ေကာင္​းဘူး...

ဒါ​ေပမယ္​့...သူ႔ကိုမင္းနား​ျပန္​​ေခၚဖို႔​ေမ်ွာ္​လင္​့ခ်က္​႐ွိပါ​ေသးတယ္​...

- သူ​ေနာက္​ဆံုး​ေျပာသြားတာႀကီးကို​ေၾကာက္​တယ္​...တကယ္​ႀကီးအဲဒီလိုလုပ္​ခဲ့ရင္​ ?...

- မင္​းထိခိုက္​​ေအာင္​သူတကယ္​လုပ္​ရက္​တယ္​ဆိုရင္​​ေပါ့....

ကယ္​လာဟန္​ တစ္​ခုခုကိုအ​ေလးအနက္​ စဥ္​းစားသြားဟန္​႐ွိသည္​...

- ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုတကယ္​မုန္​းသြားလို႔​ေျပာတာ​ေရာ မျဖစ္​ႏိုင္​ဘူးလား?...

- အဲဒါကို​ေတာ့ သူနဲ႔ျပန္​​ေတြ႔မွပဲ​ေသခ်ာ​ေမးၾကည္​့​ေပါ့...ျပန္​​ေတြ႔ဖို႔ဆိုတာကလည္​း မင္​း​ေျပာတဲ့အ​ေျခအ​ေနအရဆိုရင္​ မိသားစုကိုလြန္​ဆန္​ရမွာဆို​ေတာ့...

ဒါ​ေပမယ္​့ အဲဒီလိုလြန္​ဆန္​ဖို႔ မင္​းဆီမွာ လံု​ေလာက္​တဲ့လုပ္​ပိုင္​ခြင္​့႐ွိရမယ္​မဟုတ္​လား?...

- လုပ္​ပိုင္​ခြင္​့ဆိုတာ?...

____________________________________

- ​ေအာ္​....အင္​းပါ ရပါတယ္​...ကုမၸဏီ ကိစၥဆို​ေတာ့ ဘယ္​တတ္​ႏိုင္​ပါ့မလဲ...အင္​းပါ ကယ္​လာဟန္​...bye.....

​ေနသန္​ ဖုန္​းကိုခ်လိုက္​ၿပီး ယြမ္​က်ီကို လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​သည္​...

- သူ...မလာ​ေတာ့ဘူးမဟုတ္​လား?...

​ေနသန္​ သူ႔ကို​ေခါင္​းညိတ္​ျပလိုက္​သည္​...

- ဘယ္​လိုျဖစ္​လို႔ လာမယ္​ဆိုၿပီးမလာ​ေတာ့တာ?ကယ္​လာဟန္​မွာ အစ္​ကို​ေနသန္​ထက္​ပိုၿပီးအ​ေရးႀကီး​ေနတဲ့ကိစၥက႐ွိ​ေသးလို႔လား?...

- ကုမၸဏီ ကိစၥဆိုတာ မနက္​တစ္​ပိုင္​း​ေလာက္​နဲ႔တင္​ၿပီးပါတယ္​ကြာ...သူလည္​းပိတ္​ရက္​တစ္​ရက္​တစ္​​ေလရတုန္​း သူ႔​ေကာင္​မ​ေလးနဲ႔လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္​​ေနခ်င္​လို႔ျဖစ္​မွာပါ...

ယြမ္​က်ီ အိမ္​​အ​ေပၚထပ္​သို႔ ​ေဆာင္​့ႀကီး​ေအာင္​့ႀကီးတက္​သြားၿပီး အခန္​းထဲ​ေရာက္​သည္​ႏွင္​့ လက္​ကိုင္​အိတ္​ကို ခုတင္​​ေပၚသို႔​ေဆာင္​့ႀကီး​ေအာင္​့ႀကီးပစ္​တင္​လိုက္​သည္​...

- ငါ့လူလို႔သတ္​မွတ္​ထားရင္​ အဲဒီလူက ငါ့လူပဲဖစ္​လာရမယ္​...ဟြမ္​ယြမ္​က်ီ ကိုလာၿပီးမ​ေထမဲ့ျမင္​လုပ္​ရင္​ ဘယ္​လိုျဖစ္​သြားမလဲ ၾကည္​့ၾကတာ​ေပါ့....

ကယ္​လာဟန္​ရဲ႕ Silent rs ဘယ္​သူဆိုတာသိရင္​...အဲဒီ​ေကာင္​မ အ႐ိုးတျခားအသားတျခားျဖစ္​ၿပီလို႔သာမွတ္​လိုက္​​ေတာ့....

____________________________________

​ေလတျဖဴးျဖဴး တိုက္​ခတ္​​ေန​ေသာ​ေန႔လည္​ခင္​း...

ျမစ္​ကမ္​း​ေဘးက သစ္​ပင္​ႀကီး၏အျမစ္​​ေပၚမွီထိုင္​ရင္​း စာ​ေရး​ေန​ေသာလူငယ္​​ေလးတစ္​​ေယာက္​...

မတိုမရွည္ ​​အျပာႏု​ေရာင္​ဆံႏြယ္​မ်ားက ​ေလထဲဝဲလြင္​့​ေနသည္​...

စိမ္​းဖန္​႔ဖန္​႔ သူ႔ မ်က္​ဝန္​းမ်ားထဲတြင္​​ေအး​ေဆးတည္​ၿငိမ္​​ေသာအရိပ္​အ​ေယာင္​မ်ား...

" မ​ေန႔ညက ကယ္​လာဟန္​ ကို အိပ္​မက္​မက္​တယ္​...
မ​ေကာင္​းတဲ့အ​ေငြ႔အသက္​​ေတြ သူ႔နားမွာ႐ွိ​ေနတယ္​...
မ​ေကာင္​းတာ​ေတြၾကံစည္​​ေနတဲ့ နတ္​မ်က္​ႏွာနဲ႔ မ​ေကာင္​းဆိုးဝါးက သူ႔ဆီ​ေရာက္​လာ​ေတာ့မယ္​...

ညီ​ေလး...ကယ္​လာဟန္​...

အစ္​ကို မင္​းအတြက္​ စိတ္​ပူမိရဲ႕...

သတိရျခင္​းမ်ားစြာျဖင္​့

ဒီ​ေယဂို ​ေနာ့ဂၢါ အဂယ္​ရာ​ေမာ္​"

Chapter - 4 , Devil with an Angel's face,ends...

Next Chapter

Jealousy

" ​ေနပါဦး အစ္​ကိုပက္​ထရစ္​....စီနီယာဟာဆယ္​ဂါဝါရဲ႕ Dinner Party VVIPလက္​မွတ္​က...ဘယ္​လိုလုပ္​အန္​ဂ်ီ့ဆီ​ေရာက္​​ေနရတာလဲ?"

" ဟြမ္​ယြမ္​က်ီ က ဘယ္​လိုျဖစ္​လို႔​ေနသန္​တို႔အုပ္​စုထဲ​ေရာက္​ၿပီး ကယ္​လာဟန္​နားကို တစ္​ကပ္​ထဲကပ္​​ေနရတာလဲ ပက္​ထရစ္​?"

" အမယ္​​ေလး ​ေတာ္​ၾကပါ​ေတာ့!!!!ငါလည္​းၾကားထဲက​ေန ျပား​ေတာ့မယ္​..."

Thanks for reading...
#Amonra

Find Us ...